به طور کلی، کودکان به لحاظ شرایط خاص جسمانی و روانی و عاطفی در معرض انواع سوء استفاده ها و بزه دیدگی ها قرار دارند؛ اما برخی از کودکان و نوجوانان صرف نظر از شرایط مذکور، به خاطر قرار گرفتن در موقعیت ها و اوضاع و احوال مخاطره آمیز بیش از پیش در معرض انواع بزه دیدگی ها قرار دارند، که از آن می توان تحت عنوان «کودکان و نوجوانان در معرض خطر» یا «کودکان آسیب پذیر» یاد کرد؛ ماده 1173 قانون مدنی ایران را می توان مصداقی از این کودکان به حساب آورد. مقاله ی حاضر ضمن ارایه ی تعریف مختصری از برخی مفاهیم اساسی و بررسی مصادیق کودکانِ در معرض خطر و گستره ی حمایت از آنان، از طریق به کارگیری تدابیر پیشگیرانه وضعی موجود در قوانین و مقررات کنونی دو کشور ایران و انگلستان، نتیجه می گیرد که به رغم گستردگی و جامعیت این گونه تدابیر در هر دو کشور، هنوز شاهد سیاست ها و قوانین و مقررات نظام مند و یکپارچه در قالب یک عنوان ویژه مانند قانون «حمایت از کودکان و نوجوانانِ در معرض خطر» نیستیم.
حاجی تبار فیروزجایی, حسن. (1389). پیشگیری وضعی از بزه دیدگی کودکان در معرض خطر در ایران با تاکید بر قوانین و مقررات انگلستان. فصلنامه علمی پیشگیری از جرم, 1389(17), 129-166.
MLA
حسن حاجی تبار فیروزجایی. "پیشگیری وضعی از بزه دیدگی کودکان در معرض خطر در ایران با تاکید بر قوانین و مقررات انگلستان". فصلنامه علمی پیشگیری از جرم, 1389, 17, 1389, 129-166.
HARVARD
حاجی تبار فیروزجایی, حسن. (1389). 'پیشگیری وضعی از بزه دیدگی کودکان در معرض خطر در ایران با تاکید بر قوانین و مقررات انگلستان', فصلنامه علمی پیشگیری از جرم, 1389(17), pp. 129-166.
VANCOUVER
حاجی تبار فیروزجایی, حسن. پیشگیری وضعی از بزه دیدگی کودکان در معرض خطر در ایران با تاکید بر قوانین و مقررات انگلستان. فصلنامه علمی پیشگیری از جرم, 1389; 1389(17): 129-166.
)